ήθελα...θέλω...

ήθελα...θέλω...

θα ήθελα να σε πάρω

να φύγουμε,

ναι,

να φύγουμε,

μ' ένα χάρτινο καράβι...

----

(όμορφα που τα λες)

----

στις μωβ χώρες των παραμυθιών

και των ερώτων

του άστρου που δεν δύει ποτέ

και της αυγής που έρχεται

σκορπίζοντας άγρια τριαντάφυλλα

στο διάβα της...

----

(όμορφα που θα ήτανε!)

----

σκέψου,

θα πίνουμε καφέ

αγναντεύοντας τον ορίζοντα

στη ράχη ενός ουράνιου τόξου

διάλεξε χρώμα,

κόκκινο, κίτρινο, ροζ,

διάλεξε!

----

(εγώ...εγώ...δεν...)

----

θα σε κοιμίζω στις άκρες της πιο γαλανής θάλασσας...

(σςςς!)

κύματα κι άσπροι γλάροι θα σου κρατούν συντροφιά...

(σςςς!)

θα είναι όμορφα,

θα δεις...

μ' έναν ήλιο ολόχαρο να μας κλείνει το μάτι

καθώς οι αχτίνες του

θα χύνονται τρυφερά στους δύο ώμους σου

(σςςς!...μη...)

κι αν μ' αφήσεις,

θα σου δείξω τις πιο όμορφες νεράιδες

που αλητεύουν ξένοιαστα

μέσα στις καρδιές των άγριων λουλουδιών

- κι ας μην πιστεύεις -

(δεν είναι πως δεν θέλω...αλλά...)

θέλω να σε πάρω να φύγουμε,

μ' ένα χάρτινο καράβι...

θέλω...

ήθελα...

θέλω...

μα...

- αγάπη μου μας τέλειωσαν τα παραμύθι