Σπασμοί
κι
ύστερα
το
σχοινί τεντώθηκε
κι απόμεινε στο πάτωμα
σαν
μαριονέτα σπασμένη
ένας νεκρός
εγώ είμαι
εγώ
ξεφώνησα
σχεδόν ακούσια
σχεδόν βίαια
με διαμπερείς
τις τρύπες
με
διαμπερή
τα
τραύματα
μέσα
σ' έναν εφιάλτη άηχο
χλωμού
φθινοπωρινού
απόβραδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου