ΞΕΝΗ ΠΟΙΗΣΗ

W.B. YEATS

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ

Ούτε ο τρόμος ούτε η ελπίδα ακολουθούν

Το ζώο που πεθαίνει.

Ο άνθρωπος το τέλος περιμένει

Τρόμο και ελπίδα έχοντας για όλα.

Πολλές φορές έχει πεθάνει

Πολλές φορές σηκώθηκε ξανά.

Ένας σπουδαίος άνθρωπος περήφανος

Με ανθρωποκτόνους αντιμέτωπος

Εμπαίζει

Της αναπνοής το φθίνεμα

Το θάνατο γνωρίζει ώς το μεδούλι

Ο άνθρωπος δημιούργησε το θάνατο.

SEAMUS HEANEY

ΟΝΕΙΡΟ ΖΗΛΙΑΣ

Περπατούσα μ' εσένα και μια άλλη κυρία
Σε άλσος πυκνοφυτεμένο, το μουρμουριστό γρασίδι
Διέτρεχε με τα δάχτυλά του την όλο μαντέματα σιωπή μας
Και τα δέντρα άνοιξαν σ' ένα σκιερό
Απρόσμενο ξέφωτο, εκεί καθίσαμε.
Θαρρώ η αγαθότητα του φωτός μας είχε συνταράξει.
Μιλούσαμε για τον πόθο και το αίσθημα της ζήλιας,
Η κουβέντα μας, ένα άνετο μονοκόμματο ένδυμα
Ή ένα άσπρο τραπεζομάντιλο εκδρομής, απλωνόταν
Σαν ένα βιβλίο καλών τρόπων μέσα στην άγρια φύση.
"Δείξε μου", είπα στη συντροφιά μας, "αυτό
Που τόσο λαχταρώ, το μοβ άστρο του στήθους σου".
Κι εκείνη συναίνεσε. Ω! ούτε τούτοι οι στίχοι
Ούτε η φρονιμάδα μου, αγάπη, μπορούν να γιατρέψουν το
πληγωμένο σου βλέμμα.
 

ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΟΣ ΝΙΤΣΕ

"ECCE HOMO"

Ναι! Ξέρω από πού σέρνω!

Αχόρταγος, της φλόγας όμοιος,

καίγομαι και λειώνω.

Φως γίνεται ό,τι αγγίξω,

καρβουνο αυτό που αφήνω:

φλόγα είμαι, χωρίς άλλο!

 

"Ο Κουκουλωμένος Άγιος"

Η ευτυχία σου για να μη μας ενοχλεί,

τυλίγεσαι με πράγματα του διαβόλου:

κακία διαβολική και διαβολικό ρούχο.

Μα του κάκου! Απ' το βλέμμα σου μέσα

κοιτάζει έξω η αγιοσύνη.

 

"Τελευταία Θέληση"

Να πεθαίνουμε έτσι,

όπως παλιά τον είδα να πεθαίνει-,

τον φίλο, που βλέμματα και λάμψεις

θεϊκές έρριχνε πάνω στη σκοτεινή νεότητά μου:

-ζωηρός και βαθύς,

ένας χορευτής μέσα στη μάχη-,

 

ο πιο χαρούμενος απ' όλους τους πολεμιστές,

ο σοβαρώτερος απ' όλους τους νικητές,

πάνω στη μοίρα του στήνοντας μια μοίρα,

σκληρός, στοχαστικός, προβλεπτικός-:

τρέμοντας που νικούσε,

αλλαλάζοντας που πεθαίνοντας νικούσε-:

 

προστάζοντας την ώρα που πέθαινε,

-και πρόσταξε να τον αφανίσουν...

 

Να πεθαίνουμε έτσι, όπως παλιά τον είδα να πεθαίνει:

νικώντας, αφανίζοντας...

   

Letzter Wille

So sterben
wie ich ihn einst sterben sah-,
den Freund, der Blitze und Blicke
göttlich in meine dunkle Jugend warf.
Muthwillig und tief,
in der Schlacht ein Tänzer-,

untern Kriegern der Heiterste,
unter Siegern der Schwerste,
auf seinem Schicksal ein Schicksal stehend,
hart, nachdenklich, vordenklich-:

erzitternd darob, dass er siegte,
jauchzend darüber, dass er sterbend siegte—:

befehlend, indem er starb
-und er befahl, dass man vernichte ...

So sterben,
wie ich ihn einst sterben sah:
siegend, vernichtend ...
 

"Το μεθυσμένο τραγούδι"

Ω άνθρωπε! Έχε το νού σου!

Τα βαθειά μεσάνυκτα τί λένε;

"Κοιμόμουν, κοιμόμουν-,

έχω από βαθύ όνειρο ξυπνήσει:-

Βαθύς είναι ο κόσμος,

πιο βαθύς απ' όσο εκέφτη η μέρα.

Η οδύνη του βαθειά είναι-,

η χαρά -βαθύτερη από την οδύνη:

Η οδύνη λέει: αφανίσου!

Πλην αιωνιότητα κάθε χαρά θέλει-,

βαθειά, βαθειάν, αιωνιότητα θέλει!"

 

Ανώνυμο

Πού πήγε; Ποιος ξέρει!

Μα βέβαιο είναι ότι έχει δύσει.

Στο έρημο διάστημα έσβησε ένα αστέρι:

το διάστημα ερημώθη τώρα...

 

 

 

ERICH FRIED (1921-1988)

Die Maßnahmen

Die Faulen werden geschlachtet,
die Welt wird fleissig.
Die Hässlichen werden geschlachtet,
die Welt wird schön.
Die Narren werden geschlachtet,
die Welt wird weise.
Die Kranken werden geschlachtet,
die Welt wird gesund.
Die Traurigen werden geschlachtet,
die Welt wird lustig.
Die Alten werden geschlachtet,
die Welt wird jung.
Die Feinde werden geschlachtet,
die Welt wird freundlich.
Die Bösen werden geschlachtet,
die Welt wird gut.

"Τα ληφθέντα μέτρα"

Οι τεμπέληδες σφάζονται

ο κόσμος γίνεται εργατικός

 

Οι άσχημοι σφάζονται

ο κόσμος γίνεται ωραίος

 

Οι ανόητοι σφάζονται

ο κόσμος γίνεται σοφός

 

Οι άρρωστοι σφάζονται

ο κόσμος γίνεται υγιής

 

Οι θλιμμένοι σφάζονται

ο κόσμος γίνεται χαρούμενος

 

Οι γέροι σφάζονται

ο κόσμος γίνεται νέος

 

Οι εχθροί σφάζονται

ο κόσμος γίνεται φιλικός

 

Οι κακοί σφάζονται

ο κόσμος γίνεται καλός.

 

Angst und Zweifel

Zweifle nicht
an dem
der dir sagt
er hat Angst

aber hab Angst
vor dem
der dir sagt
er kenne keine Zweifel

ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ

Μην αμφιβάλλεις

για τον άνθρωπο

που σου λέει ότι φοβάται

 

Όμως να φοβάσαι

τον άνθρωπο

που σού λέει

ότι δεν αμφιβάλει ποτέ.  

ΡΗΤΟ

Είμαι η νίκη

πατέρας μου ήταν ο πόλεμος

κόρη μου είναι η ειρήνη

φτυστή ο πατέρας μου έχει γίνει

Totschlagen

Erst die Zeit
dann eine Fliege
vielleicht eine Maus
dann
möglichst viele
Menschen
dann
wieder die Zeit

ΣΚΟΤΩΝΩ

Πρώτα την ώρα

μετά μια μύγα

ίσως ένα ποντίκι

μετά όσο πιο πολλούς 

      ανθρώπους

μετά πάλι την ώρα

Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΛΙΘΩΝ

Η εποχή των φυτών

μετά ήρθε η εποχή των ζώων

μετά ήρθε η εποχή των ανθρώπων

τώρα έρχεται η εποχή των λίθων

Όποιος ακούει τις πέτρες να μιλούν

ξέρει

μόνο οι πέτρες θα μείνουν

Όποιος ακούει τους ανθρώπους να μιλούν

ξέρει

μόνον οι πέτρες θα μείνουν