Mια σύντομη διαδρομή στο όλα
By E.L
Παραμονή Χριστουγέννων. Με την χαρακτηριστική αδιαφορία των Αθηναίων
για οτιδήποτε βρίσκεται δίπλα τους, μπήκα κι εγώ στο πίσω κάθισμα του
ταξί, φορτωμένη τσάντες και σου είπα να με μεταφέρεις την κοντινή
διαδρομή.Φρέναρες απότομα σε μία στροφή και γλίστρησαν κάποιες από τις τσάντες μου στο κάθισμα. Αγχώθηκα και με ρώτησες αν είμαι καλά. Στο αυστηρό μου σχόλιο ότι δεν μπορώ να πω το ίδιο για τα ψώνια μου, γέλασες δυνατά, με αυτό το βαθύ γέλιο του χορτάτου άντρα. Τότε πρόσεξα τα μάτια σου μέσα απ’ τον καθρέφτη.
Οι ελάχιστες κουβέντες που ανταλλάξαμε διήρκεσαν το πολύ 5 λεπτά. Στο πρώτο φανάρι σταμάτησες και γύρισες προς τα πίσω να με κοιτάξεις. Αιχμαλωτίστηκα. Τα μάτια σου γελούσαν και το στόμα σου ήταν μισάνοιχτο γεμάτο υποσχέσεις. Αμέσως κοίταξες το ντεκολτέ μου.
Στο επόμενο φανάρι γύρισες, με κοίταξες στα μάτια και μου είπες «με καυλώνεις» . Ένιωσα το μέσα των ποδιών μου να λιώνει και το ήξερες. Άνοιξα κι άλλο το φερμουάρ στο σακάκι μου κι άρχισα να χαϊδεύω το δέρμα ανάμεσα στα στήθη μου.
Στο επόμενο φανάρι γύρισες και πάλι μου έκανες νόημα να σε πλησιάσω και έβαλες το χέρι σου μέσα από την μπλούζα μου, χουφτώνοντας με θράσος το στήθος μου. Βόγκηξα από καύλα. Με φίλησες με τη γλώσσα σου να θέλω να είναι κάπου αλλού. «Με καυλώνεις».
Φτάνοντας κοντά στο σπίτι μου, ήμασταν και οι δύο φρενήρεις. «Πρέπει να κατέβω» σου είπα. «Θέλω να σε γαμήσω» μου απάντησες. Βρήκες να σταματήσεις σε ένα στενό πιο κάτω από εκείνο του σπιτιού μου. Μέρα μεσημέρι, η γλώσσα σου παραβίαζε τον ουρανίσκο μου και το χέρι σου γύμνωνε το στήθος μου μέσα από το μπουφάν. «Θέλω να σε γαμήσω». «Πρέπει να φύγω» σου είπα. Οι σκληρές μου ρώγες σου έλεγαν το αντίθετο.
Βγήκα από το ταξί με τις τσάντες στα χέρια αναστατωμένη. Ήρθα στο παράθυρο του οδηγού για να σε αποχαιρετήσω και κοίταξα με πείνα το φούσκωμα στο παντελόνι σου. Όταν την επόμενη μέρα ήρθες στο σπίτι μου, μεσημέρι πάλι και πηδηχτήκαμε, δεν ήταν το ίδιο. «Εκείνη τη στιγμή, θα έδινα τα πάντα να χύσω πάνω στα καυλωμένα βυζιά σου», μου είπες. Και ήξερα ότι είχες δίκιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου