Girl talk
By E. L
Ας αφήσουμε τις βλακείες. Μπορεί εμείς οι γυναίκες να λέμε στις φίλες
μας και τους εαυτούς μας ότι «θέλω τον άντρα έτσι, αλλιώς, αλλιώτικα»
αλλά το κορμί μας πάντα εκθέτει το μέγεθος των βλακειών που ξεστομίζει
το μίζερο μεσοαστικό μυαλό μας.Έχω μάθει να ακούω προσεκτικά τον κόλπο μου στα περισσότερα συναισθηματικά μου ψευτοδιλήμματα. Εκεί δηλαδή που οι ορμόνες και μαλακισμένες κοινωνικές επιρροές μου επιτάσσουν την τάδε ή τη δείνα συμπεριφορά, έρχεται ο κόλπος μου και μου υποδηλώνει αυτό που πραγματικά θέλω.
Κάπως έτσι συνειδητοποίησα τις προάλλες που καθόμασταν αντίκρυ και πίναμε καφέ μέσα στη ζεστασιά του σπιτιού σου: πως όλες οι φιλολογικές και φιλοσοφικές ανησυχίες που είχαμε δεν σήμαιναν απολύτως τίποτα. Το μόνο που είχε σημασία ήταν το μουνί μου που υγραίνονταν ανεξέλεγκτα στην προσδοκία ενός αγγίγματος, μίας αγκαλιάς, της γλώσσας σου που θα ταξίδευε πάνω του.
You don’t fit my mum’s profile. Δεν έχεις λεφτά, δεν έχεις αυτοκίνητο, δεν είσαι στέλεχος, δεν το παίζεις γκόμενος και δεν με παίρνεις πολύ στα σοβαρά. Μεταξύ μας, ούτε εγώ ταιριάζω στο προφίλ της δικής σου μαμάς. Αλλά όταν το χέρι μου είναι μέσα στο δικό σου, όταν αγγίζεις το δέρμα μου και δεν μπορώ να σκεφτώ απολύτως τίποτε άλλο, όταν είσαι μέσα μου κι εγώ νιώθω γεμάτη, δεν υπάρχουν συγκρίσεις, ούτε προφίλ.
Υπάρχει αυτή η απεριόριστη ελευθερία της επιθυμίας και το κορμί ανταποκρίνεται για λογαριασμό του μυαλού, της ψυχής και όλων. Όλα τα υπόλοιπα πριν και μετά, υπάρχουν απλά για να γεμίζουν ένα διαθέσιμο χρόνο που καλό θα ήταν να τον σπαταλάμε στην αποτρίχωση και σε κανένα ενδιαφέρον βιβλίο, μήπως και ανοίξει λίγο το μυαλουδάκι μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου