Γυναικεία ηδονή
Της Καίτης Βασιλείου
-Μην κάνεις τίποτα εσύ, του είπα. Μόνο κάπνιζε το τσιγάρο σου και πίνε.Καθόταν στην καρέκλα, κάπως αμήχανος, αλλά δεν ανησυχούσα, θα τον έβαζα στο παιχνίδι μου μέσα σε λίγα λεπτά.
Φορούσα κόκκινα δαντελωτά εσώρουχα, ειδικά αγορασμένα για τέτοιες περιστάσεις – είναι τα ρούχα της δουλειάς, έλεγα στη Ρούλα κι αυτή γελούσε. Καραβαμμένη εννοείται, τεράστια σκουλαρίκια κρεμαστά, διχτυωτό μαύρο καλσόν – όλα σύνεργα της δουλειάς – βαρύ άρωμα. Ήμουν η άλλη περσόνα μου, καμιά σχέση με αυτό που είμαι στην κανονική ζωή μου.
Γονάτισα μπροστά του και του έβγαλα τα παπούτσια, μετά τις κάλτσες. Έγλειψα τα πόδια του. Αυτός έσκυψε, με ϕίλησε στο στόμα. Πήρα το μπουκάλι από το τραπεζάκι και ήπια δυο γουλιές ουίσκι. Άναψα τσιγάρο και τράβηξα μερικές ρουϕηξιές, έτσι όπως ήμουν γονατισμένη.
Τα παράθυρα ήταν κλειστά, μισοσκόταδο, είχα ανάψει το ϕως του μπάνιου για να βλέπουμε. Το ξενοδοχείο ήσυχο, μεσημεριανές ώρες, η κίνηση ελάχιστη.
Αυτός με ϕίλησε ξανά. Βαθύ γλωσσωτό ϕιλί, ήταν εξπέρ ο τύπος στα ϕιλιά. Όλοι όσοι εκσπερματίζουν πρόωρα, είναι άσοι στα ϕιλιά, το έχω τσεκάρει αυτό.
-Όχι, του είπα.
Του έβγαλα το πουκάμισο, συνέχισα να τον γλείϕω και να τον χαϊδεύω.
Αυτός ανυπόμονος, ήθελε κρεβάτι. Με χούϕτωνε, με ϕιλούσε, δεν καθόταν ήσυχος.
-Μη βιάζεσαι, του είπα. Σήμερα είμαι η σκλάβα σου, εγώ θα υπηρετήσω εσένα, όχι εσύ εμένα.
Με κοίταξε με απορία και κάποια δυσπιστία. Ήπια κι άλλο ουίσκι.
-Δεν με ενδιαϕέρει η δική μου ηδονή, είπα. Θέλω εσύ να ευχαριστηθείς.
Τσιγάρα εν τω μεταξύ απανωτά και αυτός κι εγώ.
-Πόση ώρα έχεις; Τον ρώτησα.
-Όση ώρα θέλεις.
-Τότε άσε με να σε υπηρετήσω.
Η προηγούμενη ϕορά, η πρώτη που κάναμε σεξ, ήταν μια αποτυχία. Με είχε στο κρεβάτι, με χάιδευε και με ϕιλούσε δεν ξέρω πόση ώρα και μετά δεν πρόλαβε καλά – καλά να μπει μέσα μου και είχε τελειώσει. Σκέτη απογοήτευση. Αλλά εγώ τον ήθελα αυτόν τον άντρα, είχα κάνει σχέδια με τη ϕαντασία μου, δεν θα τον άϕηνα να μου ϕύγει έτσι.
“Θα σε κάνω εγώ να μου δώσεις ευχαρίστηση”, είπα από μέσα μου, όταν βγήκαμε από το ξενοδοχείο εκείνη την πρώτη ϕορά. “Σε χρειάζομαι για τις ηδονές μου και θα μου τις δώσεις, θέλεις δεν θέλεις”.
Ξεκούμπωσα το παντελόνι του και συνέχιζα να τον ϕιλώ και να τον γλείϕω, όπου έβρισκα γυμνή σάρκα. Εκείνος με διέκοπτε, ήθελε ϕιλιά στο στόμα και τα σχετικά χουϕτώματα. Ήθελε να μου βγάλει τα εσώρουχα.
Του έβγαλα όλα τα ρούχα.
-Στην καρέκλα, είπα. Εσύ καθιστός κι εγώ γονατιστή.
Τον έγλειψα πάλι.
Επιτέλους παραδόθηκε. Έπαψε να ασχολείται μαζί μου και αϕέθηκε στην ηδονή που του προκαλούσα.
-Ποια είσαι; μουρμούρισε κάποια στιγμή και με κοίταξε σχεδόν με δέος.
Καλό σημάδι αυτό, σκέϕτηκα. Συνέχισα να τον γλείϕω αργά και να παίζω με το σώμα του. Κάθε τόσο έπινα λίγο ουίσκι. Άναψα κι άλλο τσιγάρο. Κάπνιζε κι αυτός κι έπινε.
-Αυτό είναι ηδονή, του είπα. Αυτό είναι η ηδονή.
-Ποια είσαι; με ξαναρώτησε.
-Η σκλάβα σου.
Ουίσκι, τσιγάρα, ένα δωμάτιο ξενοδοχείου μισοσκότεινο, ένας όμορϕος άντρας γυμνός στα χέρια μου, ευάλωτος και γι’ αυτό υπάκουος στις οδηγίες μου. Η ηδονή μου δεν είναι αντρική, δεν χρειάζεται κλισέ ϕράσεις και στάσεις, εδώ τώρα εγώ θα παίξω κατά κόρον τα παιχνίδια μου.
Αϕήνω το τσιγάρο στο τασάκι.
-Χαστούκισέ με, του λέω.
Αυτός σαστίζει.
-Δεν μπορώ, μου λέει.
-Μπορείς. Δοκίμασε και θα δεις.
Σηκώνει το χέρι διστακτικά, μου δίνει ένα ελαϕρό μπατσάκι.
-Κι άλλο! Πιο δυνατά! Είμαι η σκλάβα σου και είσαι ο αϕέντης μου. Έλα!
Με χαστουκίζει, πιο δυνατά αυτή τη ϕορά.
-Κι άλλο!
-Και τα μαλλιά, τράβα μου τα μαλλιά!
Μου τραβά τα μαλλιά και τον βλέπω, βλέπω την έκϕρασή του. Κάτι έχω ξυπνήσει μέσα του, κάτι που κοιμόταν από πάντα, αυτό που του απαγόρευε να ικανοποιήσει τη γυναίκα, που τον είχε καταντήσει ανάπηρο με τις πρόωρες εκσπερματίσεις. Και του αρέσει, είναι ολοϕάνερο ότι το απολαμβάνει, έχει εδώ ένα θηλυκό που του λέει πως δεν το νοιάζει η δική του ηδονή, τι ανακούϕιση επιτέλους, τι ελευθερία είναι αυτή.
Με χτυπά, μου τραβά τα μαλλιά, η ηδονή του ανεβαίνει αργά και τον γεμίζει μέχρι επάνω, μέχρι το μυαλό του. Αυτό θέλω κι εγώ, την ηδονή του μυαλού του θέλω, αποκεί ξεκινούν όλα.
Σηκώνεται όρθιος, με σέρνει ως το κρεβάτι, με ξαπλώνει, με γυμνώνει, έπειτα ξαπλώνει πάνω μου, μπαίνει μέσα μου. Κάνει αυτό που κάνουν όλοι.
Εντάξει, δεν πήγε κι άσχημα για πρώτη συνεδρία.
Ακολούθησαν πολλά μαθήματα σε διάϕορα ξενοδοχεία. Με ουίσκι και τσιγάρα μέσα σε μισοσκότεινα δωμάτια. Με ϕανταχτερά κοσμήματα, εσώρουχα, ζαρτιέρες, αρώματα, ψηλοτάκουνες γόβες. Με άπειρο παιχνίδι, με ατάκες, με ρόλους, με παλαβές στιχομυθίες. Κανονικό σκηνικό θεάτρου. Εκείνος πάντα ο αϕέντης, εγώ η σκλάβα του.
Όλο και λυνόταν αυτός, όλο και χαλάρωνε. Όσο για μένα, δεν ξέρω τι ακριβώς μου έδινε τόσο μεγάλη ηδονή, μάλλον η ατμόσϕαιρα που έϕτιαχνα και ο ρόλος της έκϕυλης σκλάβας.
Πολύ καιρό αργότερα, όταν αποϕοίτησε από τη Σχολή μου, μου εξομολογήθηκε:
-Μόνο μαζί σου ένιωσα άντρας επιτέλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου