Δευτέρα 28 Απριλίου 2014

Σβήνουν πάλι τα φώτα (Δυνάμεις του Αιγαίου)

υπεκΦΥΓΕΣ

  
 Δεν εχει υπνο η μερα μου αποψε.
Ξαγρυπνα!
Θελει να φωτισει
τους δρομους που σβηνεις τα τσιγαρα σου
ενω κλεινεις πισω
 την πορτα του "μπουρδελου"*
...
Ενοχικα ολοκληρωνεις τα ονειρα σου!
Μα αυτα δεν ειναι ονειρα...
ειναι αυτο που τριζει μεσα στο μυαλο σου
και στοιχειωνει την ισορροπια σου.
Ξεμεινες απο τσιγαρα,
ΞΕΜΕΙΝΕΣ ΑΠΟ ΑΛΗΘΙΝΟ,
δεν ξεμεινες απο ηδονη
ουτε απο μοναξια-νομιζεις...
Και να που οι δρομοι σου,
γεματοι γαμωτο,
ακομα φωτισμενοι δανεικα ,
χαριζοχαραζουν την ελπιδα!
  
Κοιτα τον καθρεφτη σου.
Τι βλεπεις αποψε?
Οχι..δεν θελεις ξυρισμα
μια γερη μπουνια θελεις...
Ελα...κανε το...
Ομως να...
γι αλλη μια φορα
προτιμησες να σπασεις τον καθρεφτη
και οχι τα μουτρα σου...
"μικρε  αναξιε και λιγε" !



* "μπουρδελο" : χωρος οπου το αληθινο ειναι μονο η κραυγη!
Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)


 Σβήνουν πάλι τα φώτα
Σαν σκιά φανερώσου
Μέσ’ στα δυο μου τα χέρια
Κρύβω το πρόσωπό σου
Σε κοιτώ στον καθρέφτη
Κι είσαι όμορφη Θε μου
Πόσες μέρες μου λείπεις
Πόσες ώρες πολέμου
Πίσω από το σκοτάδι
Σβήνουν τα βήματά σου
Όσες μπόρες κι αν  θα `ρθουν
θα `μαι πάντα κοντά σου
Τις χαρές μου μετράω
Κι όλο λάθος μου βγαίνει
Όσοι απόμειναν φίλοι
Με κοιτούν σαν χαμένοι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου