Τρίτη 27 Αυγούστου 2013

Μη Μου Μιλας Εγινες Δακρυ και στα Ματια Μου Κυλας~











Μη Μου Μιλας Εγινες Δακρυ και στα Ματια Μου Κυλας~
Ηδη νιωθω τον πονο να με σερνει....πισω στις χαμενες αναμνησεις
που παλεψα τοσο για να ξεχασω.....Στα ματια σου λαμπυριζουν τα ονειρα του χθες....οτι απεμεινε απο μας....Βαθιες πληγες....
Η ωρα περναει....παλι μιλαω με την σκια σου...αντι να σε κραταω αγκαλια....Ποναει η καρδια....σαν το αιμα που παλλεται πισω απο την πληγη....ποναει το κορμι καθως θελει να τρεξει μακρια....μα η ψυχη δεν το αφηνει....Θελω να φυγω.....να χαθω.....μα κατα βαθος ξερω πως εδω ανηκω....Ολα ψεματα....αυτη τη φορα θα πεσω στο κενο...αλλωστε....Δεν υπαρχεις πια...ψευδαισθηση εισαι βγαλμενη απο τα παλια...και το μονο που μπορω να κανω ειναι να κλεισω τα ματια....ωστε να μην σε δω να ξανα φευγεις....οπως παντα.....!!!!!!
Αλλα παντα η ψυχη εχει μαθει να πονα.......!!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου