Στουμπωμενη η αντιληψη με γαζες!
που να μην τον ζηλεύω,
απλά και μόνο γιατί δεν είναι εγώ.
Στον καθέναν διακρίνω τα κουρέλια του,
Στον καθέναν διακρίνω τα κουρέλια του,
τις πληγές του, το ψέμα,
Και σκέφτομαι :
Και σκέφτομαι :
ίσως ποτέ δεν έζησες,
ούτε σπούδασες, ούτε αγάπησες, ούτε πίστεψες.
(Γιατί είναι δυνατό να πλάσεις
(Γιατί είναι δυνατό να πλάσεις
όλων αυτών την πραγματικότητα,
δίχως να κάνεις τίποτα εξ’ αυτών).
Ίσως έχεις μόλις και μετά βίας υπάρξει,
Ίσως έχεις μόλις και μετά βίας υπάρξει,
σαν μια σαύρα που τής έκοψαν την ουρά,
κι η ουρά της,
κι η ουρά της,
αυτονομείται από τη σαύρα,
σαλεύοντας με φρενίτιδα.
Fernando Pessoa-Το καπνοπωλείο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου